اینو هم از روی یک عکس برای کلاس بیان معماری کار کردم
با ماژِک و مداد رنگی کار شدهبه هیج وجه با ماژِک موافق نیستم چون حس ترکیب رنگ و آزادی رنگ رو از آدم میگیره.درسته خود این یه توانایی هست که با چند رنگ محدود بتونی نقاشی کنی.ولی گرونیه مازیک های مناسب (حدود 1800 برای هر تک رنگ در برابر حدود 3500تومن برای یه دنیای رنگ از آبرنگ ) و تعجیلی که توی کار وجود داره هیچ گونه احساسی رو توی کار باقی نمی زاره.
البته کاملا قبول دارم که گاهی در معماری ساده کار کردن و راندوی ساده برای بیان خود موضوع و عدم مخفی کردن اون زیر رنگ و لعاب و بزک های گرافیستی یه ارزش حساب میشه ولی با این حال من دوست دارم روی یه کار معماری یه راندوی هنر مندانه ببینم نه یه سری کلیشه که از صدقه سر کلاس های 300 تومنی راندو بدست اومده
با این حال متاسفانه تا الان نتونستم برای هیچکدوم از شیتای خودم یه راندو باب دل بزنم
چون تموم وقتمو میزارم برای ماکت سازی و مطالعات کار
ویژگی های مازیک برای راندو:
سرعت کار
بیان ساده
دسترسی آسان(مثل آبرنگ نیاز به آب و پالت و قلمو و ...نداره)و
قیمت کلان حدودا برای یه کار رنگی نیاز به هزینه ای 5 برابر به آبرنگ عالی نیازه
1 comment:
با این حال که ماژیک گرون تره و موافقم که کمتر حس و حال نقاشی رو داره ولی من خیلی باهاش حال میکنم چون هم این حس و بهم نمیده که نقاشم (چون معماری نباید نقاشی باشه) هم این که حس و حال گرافیکی کار رو حفظ مکنه .
Post a Comment